رسانه TechPowerUp در جدیدترین خبر منتشره از جانب خود اعلام داشته است که در هنگام طراحی و توسعه نرم‌افزار محبوب GPU-Z برای کارت‌های گرافیک سری RTX 20 کمپانی انویدیا به مورد بسیار جالبی برخورده است. هرکدام از تراشه‌های شتاب‌دهنده گرافیکی نسل فعلی نه تنها یک، بلکه دو شناسه سخت‌افزاری یا به عبارتی دیگر device ID را به خود اختصاص داده‌اند. شناسه سخت‌افزاری در حالت کلی مقداری ویژه برای تراشه‌های پردازشگر به شمار می‌رود که به سیستم‌عامل تفهیم می‌نماید که کدام یک از دستگاه‌های موجود در بطن رایانه شخصی جای گرفته‌اند تا زمینه شناسایی و نصب درایورهای راه‌انداز مربوطه برای ویندوز فراهم شود. علاوه بر آن شناسه فوق در زمینه ارسال دستورالعمل‌های منحصر به فرد به تراشه سخت‌افزاری نیز ایفای نقش می‌نماید، زیرا این مهم در بین محصولات نسل‌های مختلف متفاوت بوده و به‌منظور جلوگیری از تداخل فرامین با یکدیگر بسیار لازم و ضروری محسوب می‌شود. لازم به ذکر نیست که شناسه device ID در جهت قفل نمودن و ایجاد محدودیت در پردازشگرهای رایانه‌ای، به‌خصوص تراشه شتاب‌دهنده گرافیکی نیز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
اختصاص دو شناسه سخت‌افزاری برای یک تراشه شتاب‌دهنده گرافیکی بسیار غیرمعمول به شمار می‌رود. به‌عنوان مثال تمامی کارت‌های گرافیکی GTX 1080 Ti نسل قبل، صرفه نظر از طراحی سفارشی و یا رفرنس آن از یک شناسه به شماره 1B06 برخوردار بوده‌اند. کارت گرافیک Titan Xp با اینکه از تراشه‌ای یکسان بهره می‌برده است، شناسه متفاوتی به شماره 1B02 را از سمت کمپانی انویدیا دریافت کرده است تا از بروز تداخل در عملکرد و تمایز محصولات از یکدیگر تأثیرگذار باشد.
اکنون نسل جدید کارت‌های گرافیک سری RTX 20 از تعداد دو شناسه سخت‌افزاری برای هرکدام از تراشه‌های شتاب‌دهنده گرافیکی استفاده می‌نماید که شماره‌های آن‌ها به دو کد ASIC کاملاً متفاوت از یکدیگر اشاره دارند (به‌عنوان مثال شناسه TU102-300 و TU102-300A برای کارت گرافیک RTX 2080 Ti). شناسه 300 در حالت کلی جهت استفاده در کارت‌های گرافیک مبتنی بر طراحی رفرنس مورد استفاده قرار می‌گیرند، در حالی که شناسه 300-A پا را فراتر گذاشته و محصولات مبتنی بر طراحی غیر رفرنس و سفارشی با قابلیت اورکلاک را تحت پوشش خود در آورده است. هر شناسه فوق در حالت کلی تنها یک تراشه شتاب‌دهنده گرافیکی یکسان به شمار می‌روند، اما تمایز آن‌ها با یکدیگر بر اساس مؤلفه‌هایی نظیر پتانسیل اورکلاک پذیری، قیمت تمام شده، میزان انرژی مصرفی و … برقرار شده است.
نتیجه‌گیری نهایی از توضیحات فوق بدان معنی است که تراشه‌های شتاب‌دهنده گرافیکی مبتنی بر شناسه 300 از محدودیت اورکلاک توسط کمپانی سازنده رنج برده و شرکاء انویدیا به‌منظور انتشار نسخه اورکلاک ادیشن از محصولات باید تراشه‌های دارای شناسه 300-A را انتخاب کنند که این خود قیمت نهایی محصول را با افزایش بیشتری همراه می‌کند. ذکر این نکته ضروری است که قابلیت اورکلاک توسط کاربر در قالب هر دو شناسه مذکور امکان‌پذیر می‌باشد (هر چند که پتانسیل آن ممکن است در تراشه‌های 300 کمتر باشد).
منبع: TechPowerUp