جدیدترین نسل پردازنده‌های مرکزی کمپانی اینتل تحت عنوان “ویسکی لیک” اخیراً با معرفی سیستم مجتمع و یکپارچه Whiskey Lake-U که مستقیماً اولترابوک‌ها و لپ‌تاپ‌های هیبریدی را هدف قرار داده است به‌صورت رسمی معرفی و در معرض دید همگان قرار گرفته است. از آنجایی که ساختار معماری پردازنده‌های مرکزی نسل فعلی به‌نوعی چهارمین نسخه بهبود یافته از پردازشگرهای اسکای لیک که قدمت عرضه آن‌ها به سال 2015 باز می‌گردد می‌باشد، گمانه‌‌زنی‌های مختلف پیرامون تغییرات موجود در بین دو معماری ویسکی لیک و کافی لیک قوت بیشتری گرفته و به تیتر داغ رسانه‌ها مبدل شده‌اند.
لیتوگرافی و معماری ساخت با وجود انتشار شایعاتی در خصوص پشتیبانی پردازنده‌های مرکزی از ترانزیستورهای 14 نانومتر +++ که خود در زمینه کاهش میزان فضای اشغالی و فراهم آمدن بستر مناسب جهت افزایش تعداد هسته‌های مرکزی به هشت عدد و یا حتی بیشتر اولین فاکتور مورد بحث به شمار می‌رفته است، اما در هنگام معرفی رسمی پردازنده‌های مرکزی پرده از این ابهام برداشته و مشخص شد که لیتوگرافی پردازشگرهای ویسکی لیک هیچ‌گونه تغییر نکرده و همچنان از فناوری ساخت 14 نانومتر ++ قابل مشاهده در پردازنده‌های کافی لیک بهره می‌برند.
بر اساس بیانیه‌ای منتشره از سمت رسانه AnandTech، کمپانی اینتل اظهار داشته است که تفاوت کلیدی موجود بین پردازنده‌های مرکزی ویسکی لیک و کافی لیک در افزایش محافظت و فزونی ضریب ایمنی در برابر نسخه‌های سوم و پنجم حفره امنیتی Meltdown در سطح سخت‌افزاری نهفته است. حفره امنیتی نامبرده پیشتر به‌صورت نرم‌افزاری و با عرضه ریز برنامه‌های مختلف تا حدودی کنترل و جلوی پیشرفت آن گرفته شده بود، اما از آنجایی که رویه‌های نرم‌افزاری در کاهش 3 تا 10 درصدی عملکرد پردازنده مرکزی تأثیرگذار بوده و قدرت ایستادگی آن قابل مقایسه با روش‌های سخت‌افزاری نمی‌باشد، لذا ایجاد تغییراتی در معماری جهت افزایش ضریب ایمنی و جلوگیری از افت پرفورمنس بسیار لازم و ضروری به شمار می‌رود که پردازنده‌های مرکزی ویسکی لیک اکنون به میزبانی از آن‌ها پرداخته‌اند.
منبع: TechPowerUp
